Başbakanım Çok Yaşa

Cumartesi  gecesi ve İstanbul trafiği..Her canlının korktuğu türden bir ikili..Ben de bugün aynı korku ile çıktım işten..Hatta bozuk paralarımı arabanın küllüğüne doldurup, yolda alacağım kağıt helva, simit, markasını daha önce hiç duymadığım bir şişe su gibi şeylerin hayalini kurmaya başladım.. Ama o da ne yol bomboş..

Boğaz Köprüsü- Cumartesi Akşamı - 20:35

Daha önceleri pazar sabahlarında dahi en az 20 dakikada girebildiğim köprü yoluna, Taksim'den sadece 10 dakikada vardım..Üstelik bir eskort eşliğinde. Ne kırmızı ışıkta durdum, ne kavşaklarda karşı yönden gelen araca yol verdim. Üstelik bir kesimin yerden yere vurduğu polisler bana çok yardımcı oldu.Ne zaman kırmızı ışık yansa "devam et bacım" şeklinde beni evime erken ulaştırmak için ellerinden geleni yaptılar.

Yıkıldığım An

Taksim Meydan'dan köprüye kadar en az 300 polis gördüm yol kenarlarında..Köprü üstündeki jammerları ve kobraları söylemiyorum bile..Allahım dedim kendi kendime en sonunda hak ettiğimi değeri veriyor Türkiye bana..Ama o da ne..Aynaya bir baktım arkamda bir ordu..Acaba dedim balyoz ya da ergenekondan hakkımda tutuklama kararı çıktı da benim mi haberim yok..Kısa sürede anladım yaşadığım güzel anların nedenini. Yanıma siyah bir araba yaklaştı..Camı hafif aralık..Bir an için göz göze geldik padişah hazretleri ile. Evet evet bu hazırlığın sebebi RTE idi..Zat-ı muhterem evine erkenden ve rahatça varsın diye birçok yol kapatılmış, köprü trafiği hafifletilmiş.Yani Başbakanım Eminesine kavuşsun diye, bindiği arabanın benzin parasını ödeyen vatandaş cinnete mahkum edilmiş.

Hayattan Bıkan Polis

Dedim ya yol polis dolu..Padişahıma yol verdikten sonra köprü çıkışında bir polise sordum, hayırdır hacı kaç saattir buradasın dedim. Önce bi siktir git bacım der gibi baktı, sonra o kadar uzun süredir yalnızmış ki yol kenarında, içini dökmeye başladı. Başbakan saat 20:45'te köprüden geçecek diye öğlen 2'den beri orada bekliyormuş.Vallahi sol ayağımı hissetmiyorum ayakta durmaktan dedi..Çünkü arabanın içinde beklemeleri yasakmış..Neredeyse yasla başını omzuma ve ağla diyecektim, o kadar üzüldüm haline..Ama üzüntüm bir anda geçti duyduğum sözlerle..Çünkü genç polis yaptığı kutsal görevin farkındaydı. Ne yapalım bacım biz bekleriz yeter ki, başbakanımıza bir zeval gelmesin..Biz onun için ölürüz bile dedi..İyi nöbetler deyip arabaya geri döndüm.Kapıyı kapatınca da, sana bu nöbet müstahak pezevenk, beter ol dedim kendi kendime.

Padişahım Sayesinde

Bütün bunlara rağmen evime zamanından 1 saat önce varmanın gururu içindeyim..Üstelik küllüğe doldurduğum bozuk paralarda cebime kaldı..Mecidiyeköy'de yolda kalanlar için söyleyeceğim tek birşey var. Zat-ı muhteremin de dediği gibi, durmak yok yola devam..